- μετεωρόκλαδος
- μετεωρόκλαδος, -ον (Α)αυτός τού οποίου οι κλάδοι εκτείνονται στα ύψη.[ΕΤΥΜΟΛ. < μετέωρος + κλάδος (πρβλ. ολιγό-κλαδος, πολύ-κλαδος)].
Dictionary of Greek. 2013.
μετεωρόκλαδος
Look at other dictionaries:
μετέωρος — η, ο (ΑΜ μετέωρος, ον, Α επικ. τ. μετήορος, ον, δωρ. τ. πεδάωρος, ον Μ και μέτωρος, ον) 1. αυτός που αιωρείται πάνω από το έδαφος, που βρίσκεται ή γίνεται στον αέρα, εναέριος («σκέλεά δε... κατακρέμανται μετέωρα», Ηρόδ.) 2. αυτός που βρίσκεται σε … Dictionary of Greek
